Слова и речи

Сёння Царква памінае смерць той, чый Сын перамог смерць, уваскрэс з мёртвых і нам дараваў абяцанне апошняга ўваскрасення і перамогі жыцця неўміручага.

Сённяшняе евангельскае чытанне няпроста ў чарговы раз апавядае нам пра адну з бачных праяваў любові Бога ў адносінах да чалавека. Яна прымушае нас задумацца пра нас саміх у кантэксце таго, што ажыццяўляе Бог у гэтым свеце. Хоць гэта прагучыць парадаксальна, Бог настолькі напоўнены любоўю, што не можа не праяўляць любові.

Всечестные отцы, дорогие братья и сёстры во Христе!

Мы с вами переживаем тяжёлый период нашей истории, уже омрачившийся пролитой в результате насилия кровью. Чего, казалось бы, мы, в нашей мирной и спокойной Беларуси, не готовы были ожидать ни при каких условиях. И, тем не менее, - это случилось.

У апостальскім пасланні мы чулі сёння словы, якія былі звернуты не толькі да рымлянаў, але і да кожнага з нас: “Пагэтаму прымайце адзін аднаго, як і Хрыстос прыняў вас у славу Божую” (Рым. ХV, 7).

Дзень Святой Тройцы – гэта дзень спаслання Святога Духа на апосталаў, калі благадаць Божая была спасланая на тых, хто павінен быў уладкаваць Царкву і праз Царкву працягваць справу служэння Госпада і Збавіцеля нашага.