Кожны з нас з’яўляецца неад’емнай часткай прыроды. Нам падабаецца назіраць за першым капежам, які прадказвае пачатак вясны; за першым снегам, які пераўтварае ўсё навокал у белую казку; за асеннім лістападам, які засцілае зямлю залатой коўдрай. Аднак усё часцей забываем, што ўся гэта прыгажосць вельмі залежыць ад нас, ад таго, як мы да яе адносімся. Але ж усяго гэтага не будзе, калі людзі не перастануць пераўтвараць нашу планету ў вялікі сметнік. Гэтае пытанне непакоіць не толькі дарослых, але і сучасную моладзь.
