[Интервью]: Станіслаў Калінін: “Я рады, што рэвалюцыі, ганенні на Царкву і іншае ў свой час не зламалі пеўчую культуру”

Станіслаў Калінін - вядомы сучасны рускі харавы дырыжор і грамадскі дзеяч у галіне музычнага мастацтва. Заслужаны артыст РСФСР (1986), Заслужаны дзеяч мастацтваў Расіі (2005), дэкан дырыжорскім факультэта Маскоўскай кансерваторыі і загадчык кафедры харавога дырыжыравання. У гэтым годзе хор студэнтаў Маскоўскай кансерваторыі імя П.І. Чайкоўскага ўжо ў другі раз выступае на фестывалі «Каложскі дабравест Пасля ўрачыстага адкрыцця фестывалю і канцэрта лаўрэатаў мінулага года нам удалося пагутарыць са Станіславам Сямёнавічам.

Ваш хор удзельнічаў у Фестывалі духоўнай музыкі “Магутны Божа” ў Магілёве, ужо другі раз удзельнічае ў фестывалі “Каложскі дабравест”. Скажыце, чым вас прыцягвае духоўная музыка, бо я ведаю, што ў рэпертуары хору ёсць не толькі духоўныя кампазіцыі?

З духоўнага музыкай мы ўсе нарадзіліся. Гэта аснова асноў. Наогул уся харавая культура выйшла з народнай і царкоўнай музыкі. Вышэйшая прафесійная школа зараджалася і выкрышталізоўвалася ўвесь час у царкве. Але ў той жа час духоўная музыка не павінна пераважаць над чымсьці іншым. Ёсць шмат выдатнай свецкай музыкі, класікі і сучаснай музыкі. Самае галоўнае, каб пеўчае мастацтва было духоўным. Ёсць бездухоўнае мастацтва, якое падатлівае. Асабліва такое мастацтва ўплывае на моладзь, якая не мае моцных каранёў, моцных асноў. Таму мы выхоўваем у нашых студэнтаў імунітэт да кепскага, каб яны маглі адрозніць добрае ад кепскага і каб яны працягвалі тое, чаму мы іх навучылі. Нельга, каб ланцужок перарываўся. Я рады, што рэвалюцыі, ганенні на царкву і іншае ў свой час не зламалі пеўчую культуру. І мы павінны, нягледзячы на ўрбанізацыю, на тое, што імкліва развіваецца навука і тэхніка, усё роўна імкнуцца ачысціцца, а ачысціцца можна толькі дзякуючы малітве.

Як Вы падбіраеце рэпертуар для вашых выступаў?

Кампазітары прыносяць вельмі шмат музыкі, але апошнім часам вельмі мала музыкі, якая вартая таго, каб гучаць са сцэны. Таму што калі спяеш няважную музыку, то ў лепшым выпадку ў зале папляскаюць з павагі і забудуць. Таму мы адбіраем годную музыку. А годная яна ці не, падказвае густ.

Ці ёсць нейкія ўнікальныя спевы, якія выконвае толькі ваш хор?

У першую чаргу мы спяваем музыку маскоўскай школы – А.Д. Кастальскага, А.Ц. Грэчанінава, С.В. Рахманінава, спяваем “Усяночную” П.І. Чайкоўскага і Літургію спяваем. На жаль, сённяшнім складам у 30 чалавек нельга праспяваць “Усяночную” С.В. Рахманінава, таму што яна напісаная для вялікага харавога складу. Наогул, маскоўская кампазітарская школа таго часу - гэта найвялікшая школа, якая, як мне здаецца, ніколі не састарэе.

Якія ўзнагароды Вы лічыце самымі значнымі?

Вядома, гэта Гран-пры на фестывалі “Каложскі дабравест”. Бо стаць лепшымі сярод удзельнікаў з 8 краін многага каштуе. Яшчэ мы выступалі на Міжнародным фестывалі праваслаўных песнапенняў “Гайнаўскія дні музыкі царкоўнай” у Польшчы, дзе таксама ўзялі Гран-пры. Адным словам, мінулы год быў для хору досыць паспяховым.

У мінулым годзе вы ўжо двойчы бывалі ў Гродне - на фестывалі “Каложскі дабравест” і ўвесну праездам з фестывалю ў Гайнаўцы. Ці падабаецца Вам наш горад?

Цудоўны горад, тут цудоўныя людзі, адкрытыя, гасцінныя. Я б тут домік сабе набыў, таму што мой дзед родам з Гродна. Ён увесь час з такім захапленнем і любоўю распавядаў пра Гродна, пра Беларусь, што я слухаў разінуўшы рот. І вось нарэшце я ўбачыў яго радзіму. Ведаючы гісторыю Беларусі, немагчыма не пакланіцца гэтай зямлі і крывёю палітай, і слязьмі, і ботамі стаптанай. Якая тут чысціня, як будынкі ахайна выглядаюць. На першы погляд дробязь, але гэта не дробязь, гэта культура, гэта любоў. У гэтым праяўляецца стаўленне да людзей, стаўленне адзін да аднаго. У Маскве ідзеш, усе кудысьці спяшаюцца, хмурыя, а тут людзі ўсміхаюцца адзін аднаму. Гэта радуе.

Інга МАРМЫШ
Фото: http://www.afisha.ru